Każda żarówka sodowa na zasadzie tzw. ,,wyładowania”. Otóż wewnątrz lampy powstaje światło dzięki procesowi wyładowania, które ma miejsce w jarzniku pomiędzy dwoma elektrodami. Mianowicie środowiskiem wyładowczym lampy sodowej są pary sodu. Podczas wyładowania w gazie wytwarza się energia, którą każdy może dostrzec pod postacią rozpoznawalnego promieniowania.
Zalety lamp sodowych
Nie ulega wątpliwości, że lampy sodowe są jednym z najtrwalszych oraz skutecznych źródeł światła. Lampy te uzyskują wysoką wydajność poprzez emitowania światła na długość fali, która jest zbliżona do szczytowej czułości ludzkiego oka. Lampy sodowe są wykorzystywane przede wszystkim do oświetlenia zewnętrznego, gdzie odwzorowanie kolorów nie jest ważną kwestią.
Pomarańczowa barwa lamp sodowych może zafałszować kolory otaczającej przestrzeni. Warto podkreślić, że współczesne lampy sodowe posiadają bardzo długą żywotność oraz w trakcie działania nie zmniejszają strumienie świetlnego.
Wady lamp sodowych
Tak jak każda lampa, pod koniec okresu lampy sodowe przestają funkcjonować stabilnie ze względu na utratę sodu w łuku. Sód jest wysoce reaktywny i w kontakcie z tlenkiem glinu lamy łukowej staje się niestabilny.
Tak więc lampa sodowa może być uruchomiona tylko przy niskim napięciu, aczkolwiek w momencie nagrzewania się w trakcie jej działania wzrasta ciśnienie gazu. W takiej sytuacji do utrzymania wyładowania niezbędne jest większe napięcie. Wraz z wiekiem lampy napięcie podtrzymujące bardzo wzrasta, tym samym napięcie wyjściowe zostaje maksymalnie przekroczone.
W następstwie łuk przestaje działać i lampa nie działa.
W dalszej kolejności po wygaszeniu łuku lampa ochładza się, a ciśnienie gazu w znacznym stopniu redukuje się i możliwe jest ponowne zajrzenie się łuku. W konsekwencji lampa świeci przez chwilę, a następnie gaśnie.